Moja ulubiona Carbonara

"Dzięki swojej pasji kulinarnej Włochom udało się zaskoczyć żołnierzy alianckich nowym oryginalnym daniem, które właśnie stworzyli. Wojskowe spiżarnie polowe były zaopatrzone przede wszystkim w duże ilości jajek i bekonu. Brytyjscy żołnierze znudzeni monotonnym menu, czyli jajkami na bekonie, pewnego dnia poprosili w jednym z odwiedzanych domów o przyrządzenie im jakiegoś dania z tych dwóch składników. Jak wiadomo w żadnym włoskim domu nie mogło zabraknąć makaronu i tak powstało spagetti a la carbonara: z makaronu ugotowanego al dente, wymieszanego z jajkami i czosnkiem oraz okraszonego kawałkami podsmażonego boczku"

 /J. Hernandez 'Zaskakujące historie z drugiej wojny światowej'/

Spagetti to podpatrzyłam u znajomego mieszkając jeszcze na Wyspach. I mimo, że potem jadłam wiele razy carbonarę w wielu innych miejscach, to ta pozostała moją ulubioną, ukochaną wersją. Po prostu jeszcze nie natrafiłam na lepszą, jak dla mnie jest to Mistrzostwo Świata!! 

Wersja ta nie zawiera jajek, tylko wino, białe półwytrawne. Pyszności...

Składniki:

2 średnie cebule

4 ząbki czosnku

30 dag boczku

200 ml białego półwytrawnego wina

200 ml kwaśnej śmietany (12 %)

oregano

sól, pieprz

200 g makaronu spagetti 

Cebule kroimy w kostkę, czosnek w plasterki, boczek w paseczki lub kostkę. Wszystko podsmażamy na patelni (ok. 5 minut), często mieszając. Składniki nie powinny być bardzo podpieczone. Następnie dodajemy oregano (u mnie 1 łyżeczka suszonego), mieszamy i dolewamy wino. Doprowadzamy do wrzenia i  gotujemy kolejne 5 minut. Dodajemy śmietanę i gotujemy do momentu, aż sos trochę zgęstnieje. Doprawiamy do smaku. Jeśli boczek był słony to dosalanie nie jest konieczne.

Makaron gotujemy al dente w osolonym wrzątku z łyżką oliwy, mieszamy z sosem. 

Smacznego!